Sandra Daanen - Michielsen |
|
Waarom?
Papa ging met pensioen en toen is de ellende eigenlijk begonnen. Ons ma voelde een knobbeltje in haar borst.
De grond zakte onder onze voeten weg toen we te horen kregen dat het deze keer kanker was. Twee operaties, bestraling en chemo. Het hele "pretpakket" was nodig. Na de eerste chemo zijn we met z'n allen een weekend weg geweest. Het was eigenlijk veel te zwaar voor haar. Maar ze genoot ervan. Heerlijk bij de openhaard met heel haar gezin om haar heen. en ze krabbelde weer op. Schoon verklaard. De chemo had z'n sporen al wel achtergelaten maar ze accepteerde die gewoon. Ze had eigenlijk ook geen andere keus.
De kanker bleef terug komen en weer zagen we die mega sterke mama die haar schouders er onderzette en er voor vocht. Tot op het laatst heeft ze dit vol gehouden. Ook al vertelden ze in het ziekenhuis dat ze dit gevecht niet zou kunnen winnen, ze gaf niet op. Zo sterk! Helaas heeft ze bijna 2 jaar geleden de strijd verloren. En moeten we verder zonder haar.
Maar ook ik geef niet op! Ik wil later kunnen vertellen dat je van kanker kan genezen! Help je mij aan zoveel mogelijk donaties voor onderzoeken zodat dit waarheid kan worden?